จากบ้านเล็กๆ ในชนบทไทย
อาหารญี่ปุ่นที่ทำในประเทศไทย
ยากิโซบะซอส
เรื่องราวจากบ้านเล็กๆ ในชนบท
สวัสดีครับเพื่อนๆ ทุกคน! วันนี้ผมจะมาแชร์เรื่องราวการทำอาหารญี่ปุ่นคลาสสิกอย่าง ยากิโซบะซอส
จากบ้านเล็กๆ ในชนบทไทยที่ผมอาศัยอยู่ เคยดูซีรีส์ “深夜食堂” （Shinya Shokudō） หรือ “ร้านอาหารเที่ยงคืน”
กันไหมครับ? ร้านเล็กๆ ที่เปิดแค่ตอนกลางคืน และเชฟที่ทำอาหารทุกอย่างด้วยหัวใจ
ผมเองก็หลงรักบรรยากาศของซีรีส์เรื่องนี้มาก โดยเฉพาะฉากที่เชฟทำยากิโซบะซอสให้ลูกค้า
เสียงกระทะที่ร้อนๆ ควันที่ลอยขึ้นมา และกลิ่นหอมๆ ของซอสที่ผสมกับเส้นและผัก
มันทำให้ผมอยากทำกินเองมากๆ แต่ปัญหาคือ… เราอยู่ในชนบทไทยนี่นา!
แต่รู้ไหมครับ? ความท้าทายนี่แหละที่ทำให้การทำอาหารมันสนุกและน่าตื่นเต้น!
แรงบันดาลใจจาก “ร้านอาหารเที่ยงคืน”
ก่อนเริ่มทำอาหารกัน มาดูคลิปจากซีรีส์ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เรากันครับ:
วิดีโอ: การทำยากิโซบะซอสแบบร้านอาหารเที่ยงคืน
การล่าวัตถุดิบในตลาดไทย
เรื่องที่ท้าทายที่สุดในการทำอาหารญี่ปุ่นในชนบทไทยคือการหาวัตถุดิบ!
ตลาดในอำเภอเรามีแต่ผักพื้นบ้าน เนื้อสด และของแห้งต่างๆ แต่ของญี่ปุ่นมีน้อยมาก
ของที่หายาก
- • เส้นยากิโซบะแท้ๆ
- • ซอสยากิโซบะญี่ปุ่น
- • โนริ （สาหร่ายแผ่น）
- • เบนิโชกะ （ขิงดองแดง）
ของที่หาได้ง่าย
- • กะหล่ำปลี
- • ถั่วงอก
- • หมูสับ
- • ไข่ไก่
- • หอมใหญ่
เคล็ดลับการหาของทดแทน
นี่คือสิ่งที่ผมเรียนรู้จากการลองผิดลองถูก และได้รับความช่วยเหลือจากป้าในตลาด:
เส้นยากิโซบะ → บะหมี่แห้ง + เคล็ดลับพิเศษ
ใช้บะหมี่แห้งที่มีขายทั่วไป แต่ต้องลวกให้พอดี ไม่ให้นิ่มเกินไป
แล้วน้ำมันพืชนิดหน่อย จะได้เส้นที่เหนียวหนึบใกล้เคียงกับยากิโซบะ
ซอสยากิโซบะ → ซอสปรุงรสโฮมเมด
ซอสหอยนางรม + ซอสโซยาหวาน + น้ำมันงา + พริกป่น + น้ำตาลนิดหน่อย
ผสมกันแล้วได้รสชาติที่ใกล้เคียงมากๆ!
เบนิโชกะ → ผักกาดดองที่หั่นบางๆ
ผักกาดดองที่หั่นเป็นเส้นบางๆ ให้ความกรอบและเปรี้ยวคล้ายๆ กันเลย
อีกทั้งยังหาซื้อได้ง่ายกว่า
สูตรยากิโซบะซอส สไตล์ชนบทไทย
วัตถุดิบ （สำหรับ 2 คน）
2 ห่อ
150 กรัม
2 ถ้วย （หั่นชิ้น）
1 ถ้วย
1/2 หัว （หั่นเส้น）
2 ฟอง
2 ช้อนโต๊ะ
1 ช้อนโต๊ะ
1/2 ช้อนชา
2 ช้อนโต๊ะ
วิธีทำ
เตรียมเส้นบะหมี่
ต้มน้ำให้เดือด ใส่บะหมี่แห้งลงไป ต้มประมาณ 2-3 นาที ให้เส้นเหนียวหนึบแต่ไม่นิ่มเกินไป
ตักขึ้นมาใส่ในน้ำเย็น แล้วสะเด็ดน้ำให้แห้ง คลุกกับน้ำมันพืชเล็กน้อย
ผสมซอสปรุงรส
ในถ้วยเล็ก ผสมซอสหอยนางรม ซอสโซยาหวาน น้ำมันงา และพริกป่นเล็กน้อย
ใส่น้ำตาลนิดหน่อยเพื่อปรับรส คนให้เข้ากัน
ผัดหมูและผัก
ตั้งกระทะให้ร้อนจัด ใส่น้ำมันพืช ลงหมูสับไปผัดก่อน พอเริ่มสุก ใส่หอมใหญ่ลงไป
ผัดให้หอม แล้วตามด้วยกะหล่ำปลี ผัดให้นิ่มเล็กน้อย
ใส่เส้นและซอส
ใส่เส้นบะหมี่ที่เตรียมไว้ลงในกระทะ ใช้ตะเกียบคน ๆ ให้เส้นแยกออกจากกัน
เทซอสที่ผสมไว้ลงไป ผัดให้เส้นเคลือบซอสทั่วๆ กัน
ใส่ถั่วงอกและไข่
ใส่ถั่วงอกลงไป ผัดให้เข้ากัน ปรุงรสให้ลิงสุก ผลักเส้นไปด้านหนึ่ง
ตอกไข่ลงอีกด้านหนึ่งของกระทะ คนไข่ให้เป็นเส้นๆ แล้วผัดให้เข้ากับเส้น
ตกแต่งและเสิร์ฟ
ตักใส่จาน โรยด้วยผักกาดดองที่หั่นเป็นเส้นบางๆ และผักชีฝรั่ง
เสิร์ฟพร้อมมะนาวสด อร่อยสุดๆ แบบร้านอาหารเที่ยงคืน!
วิดีโอสอนทำยากิโซบะ
ถ้าอยากเห็นเทคนิคการทำแบบละเอียดมากขึ้น ลองดูคลิปนี้ครับ:
วิดีโอ: เทคนิคการทำยากิโซบะซอสแบบมืออาชีพ
เคล็ดลับเด็ดจากประสบการณ์
ไฟแรงเป็นสิ่งสำคัญ
ในชนบทเราใช้เตาแก๊ส ต้องใช้ไฟแรงสุดๆ ครับ ยิ่งไฟแรงยิ่งหอม
เพราะการผัดไฟแรงจะทำให้เส้นไม่เละ และได้ความหอมจาก “วก์เฮย์” แบบจีน
จังหวะเวลาต้องลงตัว
ถั่วงอกต้องใส่ท้ายสุด ไม่งั้นจะเละ ส่วนไข่ควรผัดแยกก่อน แล้วค่อยผัดให้เข้ากัน
เส้นอย่าผัดนานเกินไป 2-3 นาทีพอ
ปรับซอสให้เข้ากับคนไทย
คนไทยชอบรสจัดกว่า ผมเลยเพิ่มพริกป่นและน้ำปลาเล็กน้อย
ทำให้ได้รสชาติที่คุ้นเคย แต่ยังคงความเป็นญี่ปุ่นอยู่
ความรักคือส่วนผสมหลัก
เหมือนในซีรีส์ “ร้านอาหารเที่ยงคืน” ที่เชฟทำด้วยใจ
การทำอาหารต้องมีความรักและใส่ใจ อาหารถึงจะอร่อยจริงๆ
ปฏิกิริยาจากครอบครัวไทย
ส่วนนี้เป็นส่วนที่ผมชอบที่สุด คือการดูปฏิกิริยาของครอบครัวไทยที่ลองกินยากิโซบะครั้งแรก:
แม่: “อ๋อ! เหมือนผัดหมี่แต่รสแปลกๆ อร่อยนะ คล้ายๆ ผัดซีอิ๊ว”
แม่เป็นคนแรกที่ลองกิน และเปรียบเทียบกับอาหารไทยที่คุ้นเคย
พ่อ: “ทำไมไม่ใส่น้ำปลา? ใส่แล้วจะอร่อยกว่านี้”
พ่อเป็นคนที่ชอบปรับแต่งอาหารให้เข้ากับรสนิยมไทย
น้อง: “พี่ครับ ทำอีกนะ! อร่อยมาก คล้ายๆ อาหารในอนิเมะ”
น้องชายวัย 15 ที่ดูอนิเมะ รู้สึกตื่นเต้นได้ลองอาหารญี่ปุ่นจริงๆ
เวอร์ชั่นขั้นสูง – ใส่ไข่ดาว
สำหรับใครที่อยากลองทำเวอร์ชั่นที่หรูหรากว่า ลองดูวิธีการทำที่ใส่ไข่ดาวด้วย:
วิดีโอ: ยากิโซบะซอสแบบขั้นสูง พร้อมไข่ดาวบน
บทสรุป: อาหารญี่ปุ่นในใจไทย
การทำยากิโซบะซอสในชนบทไทยไม่ใช่เรื่องยากอย่างที่คิด สิ่งสำคัญคือการปรับตัวและหาทางออก
ใช้วัตถุดิบที่หาได้ในท้องถิ่น แต่ยังคงเอกลักษณ์ของอาหารญี่ปุ่นไว้
ที่สำคัญกว่าคือ อาหารจานนี้ทำให้ครอบครัวได้มาเก็บกันกิน ได้คุยกัน ได้แลกเปลี่ยนวัฒนธรรม
มันเป็นมากกว่าอาหาร มันเป็นสะพานเชื่อมระหว่างวัฒนธรรมไทยกับญี่ปุ่น
ลองทำดูครับ และอย่าลืมปรับรสให้เข้ากับความชอบของตัวเอง
การทำอาหารคือศิลปะที่ไม่มีคำตอบที่ถูกต้องแค่ข้อเดียว!
มาแชร์ประสบการณ์กัน!
ถ้าใครลองทำตามแล้ว มาแชร์ประสบการณ์กันครับ!
ปรับแต่งแบบไหนบ้าง ครอบครัวชอบไหม มีเคล็ดลับอะไรเพิ่มเติม
จากบ้านเล็กๆ ในชนบทไทย สู่ครัวทุกครัวที่รักอาหารญี่ปุ่น